بز و گوسفند جز دام‌های سبک هستند که در ایران به صورت گسترده پرورش داده می‌شوند.
این دام‌ها علاوه بر تولید گوشت، شیر، پشم و پوست، نقش مهمی در حفظ تعادل زیست بوم و ارزش‌افزوده کشاورزی دارند. برای رسیدن به بهترین عملکرد از این دام‌ها، باید به تغذیه آنها توجه ویژه‌ای داشت. در این مقاله قصد داریم به تفاوت‌ها و نکات مهم در تغذیه بز و گوسفند بپردازیم.
تفاوت‌های تغذیه‌ای بین بز و گوسفند
بز و گوسفند هر دو نشخوارکننده هستند، اما این دو دام در رفتار خوردن و نیاز غذایی خود تفاوت‌های قابل توجهی دارند.
در این مقاله به یک بیماری مهم در بز و گوسفند پرداختیم که پیشنهاد می کنیم مطالعه کنید
برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:
- بزها جوینده هستند. یعنی دوست دارند گیاهان چوبی با کمترین الیاف را بخورند ، آنها همچنین تمایل دارند که سر شاخه ها را بخورند. برای این کار روی دو پای عقب خود می ایستند.
- گوسفندها چرنده هستند، یعنی دوست دارند علف‌های سبز که دارای الیاف بیشتری هستند را بخورند.
- بزها انتخابی غذا می خورند. یعنی قادر هستند که از خوردن گلهای سمی اجتناب کنند ، برعکس گوسفندان این توانایی را ندارند و نمی توانند از خوردن گلهای سمی جلوگیری کنند.
- بزها رفتار غذای خود را با شرایط خوراک تطبیق می‌دهند. گوسفندها رفتار غذا را با شرایط فصل تطبیق می‌دهند.
- بزها نسبت به کمبود پروتئین حساس هستند. گوسفندها نسبت به کمبود انرژی حساس هستند.
- بزها نسبت به اضافه مصرف مس حساس هستند. گوسفندها نسبت به کمبود مس حساس هستند.
نکات مهم در تغذیه بز و گوسفند
برای تغذیه مناسب بز و گوسفند، باید به عوامل مختلفی مانند نژاد، سن، جنس، فصل، شرایط محیطی و هدف تولید توجه کرد. بز و گوسفند نیاز به مواد غذایی مختلفی دارند که شامل انرژی، پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و آب است. این مواد غذایی را می‌توان از منابع مختلفی تأمین کرد، اما عمدتاً از علوفه‌های خشک یا تازه، کنسانتره‌های پروتئینی یا انرژی‌زا و مکمل‌های معدنی و ویتامینی استفاده می‌شود. برخی از نکات مهم در تغذیه بز و گوسفند عبارتند از:
– علوفه‌های خشک یا تازه را با توجه به کیفیت و شرایط نگهداری انتخاب کنید.
– کنسانتره‌های پروتئینی یا انرژی‌زا را با دقت و تعادل در جیره قرار دهید.
– مکمل‌های معدنی و ویتامینی را با توجه به نیاز غذایی و شرایط منطقه استفاده کنید.
– آب را به صورت آزاد و تمیز در دسترس بز و گوسفند قرار دهید.
